ΗΡΘΕ ΣΤΟ INBOX ΜΟΥ...

Read Alone....
This is the poem:


Around the corner I have a friend, In this great city that has no end.
Yet the days go by and weeks rush on,
And before I know it, a year is gone.
And I never see my old friends face,
For life is a swift and terrible race,
He knows I like him just as well,
As in the days when I rang his bell.
And he rang mine but we were younger then, And now we are busy, tired men.
Tired of playing a foolish game,
Tired of trying to make a name.
"Tomorrow" I say! "I will call on Jim
Just to show that I'm thinking of him."
But tomorrow comes and tomorrow goes,
And distance between us grows and grows.
Around the corner, yet miles away,
"Here's a telegram sir," "Jim died today."
And that's what we get and deserve in the end.
Around the corner, a vanished friend.

Ξέρω πολύ μαυρίλα έπεσε σήμερα! μάλλον τις τελευταίες μέρες γενικότερα έχει πέσει ένα πρέσο...συναισθηματικό και ψυχολογικό και μόνο για μαυρίλες μου βγαίνει κάτι! μέσα σε όλα αυτά φυσικά θα θυμηθώ και τους φίλους μου που έχουν σκορπίσει στους 5 ανέμους! ο ένας τράβηξε για το νησί του, η άλλη πήγε και άνοιξε γραφείο στη Θήβα (πιο μακριά μωρή δεν πήγαινε;), ο άλλος βρήκε γκόμενα, τον άλλο τον έφαγαν τα μεταπτυχιακά και τα ντοκτορά! δε λέω..έχω κι άλλους...το θέμα είναι...σε πόσους νιώθεις άνετα να ξεβρακώνεσαι; πόσοι σε ξέρουν τόσα χρόνια ώστε να δικαιολογούν τη μαλακία που σε δέρνει μετά από τόσα χρόνια, που όσα κι αν σου είπαν μυαλό δεν έχεις βάλει...και το καλύτερο...γελάνε με τις γκάφες σου όσες φορές και αν τις έχουν ξαναδεί;

συμβιβάζομαι όμως...για αυτό το τηλεφώνημα που θα κάνετε στην πιο ακατάλληλη ώρα, για τον καφέ μία φορά το μήνα, για το μύνημα "σε είδα στον ύπνο μου, είσαι καλά;" για το mail: "δε σε άκουσα καλά χθες στο τηλέφωνο...συμβαίνει κάτι;"

χαλάλι σας βρε! και ας νιώθω ώρες ώρες μοναχούλα! για εσάς όλα!

(πω πω μαυρίλααααααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!)