Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2007

Ξύπνησε απότομα... το μπλουζάκι της ήταν ιδρωμένο. Ανασηκώθηκε στο κρεβάτι, προσπαθώντας να αναγνωρίσει το δωμάτιο μέσα στο σκοτάδι. Τι ώρα να ήταν άραγε; Τι ακριβώς να είχε ονειρευτεί που να έκανε τα μάτια της αυτόματα να ανοίξουν; Τι ήταν εκείνο που την ανάγκασε να εγκαταλείψει τον γλυκό της Μορφέα;

Τα παράτησε. Δεν ήθελε να προσπαθήσει να θυμηθεί άλλο. Διχάστηκε. Να μείνει στο κρεβάτι προσπαθώντας να κερδίσει ξανά τον χαμένο της ύπνο ή να σηκωθεί και να κάνει βόλτα στην πόλη που μόλις πριν λίγες ώρες είχε φτάσει; Αποφάσισε το δεύτερο. Ήξερε ότι ο ύπνος για εκείνη την ημέρα δεν θα επέστρεφε. Φόρεσε πρόχειρα τα ρούχα που με χαρά πιο πριν είχε πετάξει και εγκατέλειψε το ζεστό κρεβάτι.

Το ασανσέρ την κατέβασε πιο γρήγορα από ότι την είχε ανεβάσει και βγαίνοντας δεν θέλησε να κοιτάξει καν στη reception. Ο αέρας ήρθε γρήγορα να παγώσει το πρόσωπό της ενώ η ομίχλη έπεσε σαν σύννεφο πάνω σε κορυφογραμμή. Οι δρόμοι ήταν άδειοι. Εκείνη με σταθερά βήματα άφηνε πίσω της την piazza missori και προχώρησε στο κρύο. Οι δρόμοι μύριζαν ζεστό ψωμί και κόκκινο κρασί από τη νύχτα που πέρασε.

Συνέχισε μέχρι τη μεγάλη πλατεία και μόλις συνάντησε το επιβλητικό κτίριο που στεκόταν μπροστά της - χρόνια πριν από εκείνη - σταμάτησε να το κοιτάξει. Του γύρισε την πλάτη. Κανενός άλλου η μεγαλοπρέπεια δε μπορούσε να ξεπεράσει αυτή που φούσκωνε μέσα από το στήθος της. Αυτή που έκρυβε μέσα στην καρδιά της, που είχε νιώσει χρόνια πριν και κουβαλούσε τώρα μαζί της.

Είχε καταφέρει να νικήσει τα όνειρά της, να βγει ζωντανή από άλλη μια σκοτεινή νύχτα και να περάσει γρήγορα στο χάραμα. Έβγαλε τα γάντια της και ακούμπησε τα υγρά σκαλοπάτια. Τα ίδια σκαλοπάτια στα οποία είχαν καθήσει μαζί 10 χρόνια πριν.

Κάθησε έτσι συγκινημένη. Παρόλο που είχε επιστρέψει μόνη της, χωρίς εκείνον επέμενε να ακολουθεί τα χνάρια εκείνου του ταξιδιού! Περπάτησε στα ίδια πλακόστρωτα, έφαγε ξανά "το καλύτερο παγωτό" και άφησε την πόλη και τις μυρωδιές της να τρυπώσουν ξανά μέσα στην καρδιά της.

Χαμογέλασε. Ξέρει πως εκείνος είναι ακόμα μαζί της...ζει μέσα της! Για πάντα!

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2007

ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΝΕΜΕΑΣ!




Και εκεί που επιστρέφουμε από Ναύπλιο για Αθήνα (διάβασε προηγούμενο Post) περνάμε μέσα από Νεμέα (μεγάλη παράκαμψη, το γνωρίζω!) να σταματήσουμε κάπου για φαγητό και να αγοράσουμε κρασί. Εκεί που είμαι στο αμάξι και περιμένω τους υπόλοιπους... ξαφνικά ακούω κόρνες, σαματά και φωνή από τηλεβόα! γυρίζω πίσω και τι να δω..το εν λόγω τρακτέρ της φωτογραφίας με τη δεδομένη σήμανση και από πίσω ένα xsara να κορνάρει ρυθμικά!

ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΗΣ ΝΕΜΕΑΣ!!!

ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ...



Το μενού για αυτό το σαββατοκύριακο έλεγε "ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ". Το ίδιο και η πρόσκληση που λάβαμε δύο εβδομάδες πριν. Οι προετοιμασίες κλασσικές: αφού βρεις τι θα φορέσεις, τσακωθείς με το σύντροφο για το δικό του άουτφιτ που δε συμφωνεί με αυτό που εσύ φαντάστηκες ("η γραβάτα σου αγάπη μου δεν πάει με το φόρεμά μου"! κιτς! κιτς! κιτς!) και αφού ξηλωθείς στην όποια λίστα γάμου (αν δεν έχει θα ξηλωθείς χειρότερα να τα δώσεις κας - μη φανούμε και γύφτοι, ντροπή!), κάνεις κράτηση και για το δωμάτιο (αφού τα παιδιά είπανε να το τελέσουν παραέξω το μυστήριο)... πλησιάζει η ώρα του μυστηρίου!

στήνεσαι έξω από την εκκλησία - μαζί με το γαμπρό - να περιμένεις τη νύφη η οποία φυσικά δεν έχει πάρει απόφαση το πόσες γύρες θα κάνει την εκκλησία μέχρι να κατέβει από το λίμο! εσύ πάλι εκμεταλλεύεσαι το φως της ημέρας για να δεις καλύτερα την ρουμπινί τουαλέτα της κυρίας - που όντως έχει ταιριάξει με τη γραβάτα του συνοδού της - και το σκουλαρίκι - κέρατο. Παραδίπλα κάθεται μια εξαιρετική καλλονή με δίμετρα πόδια και φόρεμα - μπουζούκι! Αφού βαρέθηκα και αυτό άρχισα να μετράω τα διαφορετικά χρώματα γούνας που κυκλοφορούσαν! από τα συνήθη μέχρι και ροζ! Το μυστήριο κόντευε πλέον να τελειώσει και επιτέλους αποχωριστήκαμε το βραστό ρυζάκι και περάσαμε έξω για το δεύτερο 'γύρο'! (Αργότερα έμαθα ότι χρυσός χορηγός του γάμου ήταν η 3Α ! )

Εκείνη ακριβώς την ώρα που χαζεύεις τη νύφη να φωτογραφίζεται με το σόι της αλλά και το σόι που αναγκαστικά φορτώθηκε λόγω γάμου... σκέφτομαι και το φιλοσοφώ... το σόι δεν το επιλέγεις! Το βρίσκεις, είναι εκεί και σε περιπτώσεις σαν το γάμο σου δε διανοείσαι να το αποφύγεις! Μάλιστα αν καν το διανοηθείς θα το πληρώσεις πολύ πιο ακριβά από την εκάστοτε θεία Νίτσα που θα σε κυνηγάει για να σου θυμίσει πώς σε ανάθρεψε εκείνη στα χοντρά της μπούτια!

και ακολουθεί η ώρα του πάρτι - δεξίωση! γιατί άλλωστε ήμαστε και νέα παιδιά και αυτό που μας νοιάζει είναι να το χαρούμε με τους φίλους και όχι να κάνουμε κάτι για το σόι! τελικά πώς φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό και θα συμβιβαστείς με τη μαμά- ή πεθερά η οποία θα ζητήσει να υπάρχουν και δύο τρία τραπέζια σε διπλανή αίθουσα για "να κάτσει η θεία Νίτσα με τις αδελφές της που της ταλαιπωρούν τα ρευματικά τον τελευταίο καιρό"!

εκείνη την ώρα ο καλός σου άγγελος κάθεται στον αριστερό τον ώμο και σου λέει: "σταμάτα! μη γίνεσαι κακιά! όλοι οι φίλοι μαζευτήκατε εδώ πέρα, θα ευχηθείτε, θα πιείτε μέχρι να κοκκαλώσετε και χαρούμενοι θα επιστρέψετε"!

τι κακό όμως και αυτό με τη Μίλυ! στο δεξί της ώμο μόνιμα κάθεται το σκατοδιαολάκι! αυτό που θα πει τα όσα βλέπει και ακόμα περισσότερα με περίσσια... χάρη! θα κοιτάξει γύρω της και θα δει μεγαλύτερους... οι οποίοι θα έπρεπε να είναι παντρεμένοι όμως επιμένουν να το παίξουν αντιδραστικοί και νιάτα! τόσο νιάτα που διασκέδαση για αυτούς είναι ξέφρενος χορός και τρελό μεθύσι σε γάμο στο Ναύπλιο! η Μίλυ κλεισμένη στη σκέψη και τα άγχη της! από τη μία θέλει να σε βρίσει που της είπες "και στα δικά σου" παρόλο που μόλις είχε δακρύσει που είδε την άλλη νυφούλα..

...από την άλλη... ήθελε πάλι να σε βρίσει...ίσως πιο πολύ ... γιατί της θύμισες ότι δεν είναι πια και τόσο μικρούλα και... πλησιάζει και η δική της ώρα! φαύλος κύκλος! δεν βλέπω να τη γλυτώνουμε! άντε και στα δικά μας!

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2007

Αν είναι μία από αυτές τις μέρες που μισείς τη δουλειά σου...



τότε τρέξε γρήγορα...στο φαρμακείο! ναι, καλά άκουσες! πήγαινε και ζήτα λοιπόν το πρωκτικό θερμόμετρο της Johnson & Johnson! Σιγουρέψου όμως ότι θα πάρεις αυτή τη μάρκα και καμία άλλη!

Μόλις φτάσεις σπίτι, κλείδωσε την πόρτα, τράβηξε τις κουρτίνες, βγάλε από την πρίζα το τηλέφωνο και και κλείσε το κινητό έτσι ώστε να μη σε ενοχλήσει κανείς! Βάλε αναπαυτικά ρούχα, κάθησε στην αγαπημένη σου καρέκλα και άνοιξε το πακέτο και βγάλε το θερμόμετρο. Ακούμπησέ το πάνω σε μια λεία επιφάνεια προκειμένου να μη σπάσει ή χαλάσει με οποιοδήποτε τρόπο.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!

Βγάλε από το κουτάκι και διάβασε προσεκτικά τις οδηγίες! Με μικρά γράμματα θα διαβάσεις την εξής πληροφορία: "ΚΑΘΕ ΠΡΩΚΤΙΚΟ ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ ΤΗΣ Johnson & Johnson ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ"!

Τώρα μπορείς να κλείσεις τα μάτια σου και να επαναλάβεις με χαρά όσες φορές θέλεις - μέχρις ότου γίνει η δική σου μάντρα - "ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΣΤΟΝ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ Johnson & Johnson"!

Τώρα μπορούμε να γυρίσουμε ήσυχοι στις δουλειές μας σκεπτόμενοι ότι υπάρχει κάποιος με χειρότερη δουλειά από τη δική μας! Καλημέραααααααα!!!

TODAY'S QUOTE



The whole problem with the world is that fools and fanatics are always so certain of themselves, but wiser people so full of doubts.

-B. Russell-

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2007

"ΕΞΥΠΝΟΣ" ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ!



Πανέξυπνη διαφήμιση, με ωραία μουσική και smart slogan! ;)

ΛΥΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ!




Στην επόμενη πτήση που θα κάτσει δίπλα σου κάποιος απίστευτα λιγδιάρης, ενοχλητικός, φαφλατάς...

βγάλε από την τσάντα σου ήρεμα το Laptop σου, προσεκτικά άνοιξε την οθόνη - αφού σιγουρευτείς ότι έχεις κερδίσει την πλήρη προσοχή του ενοχλητικού - και πήγαινε σε αυτό το link

ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ... ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ!